Najlepszym przykładem rozbudowanej gry cRPG jest Wiedźmin. Po pierwsze dlatego, że naprawdę oferuje mnóstwo możliwości i jednocześnie reprezentuje naprawdę duży i ciekawy świat, a po drugie dlatego iż jest to bodajże najlepsza i przede wszystkim uznana na świecie gra polskiej produkcji. W Wiedźminie nie dość, że interakcja z otoczeniem jest bardzo ważnym elementem to walka z potworami również jest niesłychanie ważnym elementem. Dodatkowo gracz może sobie poeksperymentować tworząc mikstury z przeróżnych dostępnych w grze składników. Dodatkowo co najważniejsze fabuła jest bardzo rozbudowana, dostarcza emocji na kilkadziesiąt godzin gry, jest ciekawa, zaskakująca i przede wszystkim nie jest liniowa. Co oznacza iż gra może się potoczyć w różnych kierunkach w zależności od naszych poczynań i wyborów dokonanych w trakcie gry. To wszystko niesie za sobą możliwość zakończenia gry na kilka sposobów co zachęca do przejścia gry po raz kolejny. Jest to większość rzeczy, którymi powinna się charakteryzować naprawdę dobra gra cRPG. Gry cRPG w trybie single player dostarczają graczom niezliczone godziny dobrej zabawy, rozgrywki, nierzadko błyskotliwych dialogów i potężnej dawki dobrego humoru. Każda gra cRPG rozpoczyna się od stworzenia (w większym bądź mniejszym stopniu) naszego bohatera z którym będziemy się mogli później utożsamiać. Zwykle nadajemy mu imię, zmieniamy wygląd oraz dostosowujemy cechy i umiejętności aby spełniał nasze oczekiwania. Następnie stawiamy pierwsze kroki w świecie gry. Zazwyczaj mamy trochę wolnego czasu aby porozglądać się po świecie, zapoznać z systemem gry itp. Równie szybko spotykamy NPC (postać niezależną – kierowaną przez komputera), która opowie nam nieco o świecie w którym się znajdujemy, abyśmy mogli lepiej zrozumieć realia gry. Czasem jednak takie informacje są dawkowane przez cały czas gry, co mobilizuje nas do przejścia jej całej aby poznać wszelkie tajemnice. W dalszej części gry, poprzez wypełnianie powierzonych nam zadań, rozmowę z bohaterami niezależnymi oraz walkę z wrogiem zagłębiamy się w fabułę, która niejednokrotnie jest na tyle ciekawa, iż nie chcemy wstawać od komputera aby poznać ją do końca. Gra samemu czyli single player, znacząco się różni od gier w Internecie czyli trybu multiplayer (a raczej w przypadku gier cRPG MMORPG czyli massively multiplayer online role playing game co oznacza masową grę online cRPG). Od razu trzeba zaznaczyć iż gry oferujące oba wyżej wymienione tryby po prostu nie istnieją. Przyczyną tego jest bardzo prosty powód. Obydwie gry bazują na zupełnie innym stylu rozgrywki. Nie można tutaj stwierdzić co jest gorsze, co się szybciej nudzi, czy w co lepiej grać. O ile grę w trybie single player możemy przejść w kilka dni czy tygodni (w zależności od wielkości świata) to gry w trybie multi player nie da się przejść, ponieważ nie ma ona w sobie jako takiej fabuły, w której można dojść do końca. Taka gra polega na rywalizacji (bądź kooperacji) z innymi graczami w trakcie czego rozwijamy swoją postać, zyskując lepsze umiejętności i ekwipunek, dzięki któremu możemy dostać się do kolejnych lokacji. W momencie gdy zwiedzimy już je wszystkie, gra się nie kończy, możemy wrócić do poprzednich, prowadzić interakcję z innymi graczami i dalej się rozwijać.

Gry cRPG online zwykle oznacza się skrótem MMORPG czyli Massively Multiplayer Online Role Playing Game, co można krótko przetłumaczyć jako masowa gra RPG. W takim grach, zwykle mamy do czynienia z setkami a nawet tysiącami innych graczy na jednym serwerze. W zależności od typu rozgrywki albo z nimi współpracujemy wspólnie wypełniając misje i zabijając potwory sterowane przez komputer, albo spotykać się na polu walki i walcząc między sobą. W przeciwieństwie do gry w trybie single player, tej nie da się przejść gdyż nie zawiera w sobie fabuły. Owszem ma swój unikalny świat oraz często prezentuje jego historię tłumacząc jego obecny wygląd i strukturę. Podobnie jak w grach single player wszystko zaczyna się od stworzenia swojego bohatera. O ile w grac offline było to opcjonalne w zależności od gry, to teraz jest to obowiązek aby każdy gracz miał swoją unikalną postać. Jednakże tworzenie postaci jest trochę uboższe. Wszystko ogranicza się często do wybrania strony (dobry/zly, człowiek/ork, święty/mroczny itp.), następnie wyboru rasy (czasem jest to ściśle związane z pierwszym wyborem) a na koniec wyboru klasy naszej postaci, czyli krótko mówiąc kim jesteśmy. PvE jest akronimem od Player vs Environment czyli gracz przeciwko środowisku. Takim skrótem oznacza się gry, w których interakcja z innymi graczami skupia się na kooperacji. Tak więc wszystko polega na zebraniu odpowiedniej drużyny składającej się z kilku innych graczy, następnie wyruszenie do określonej lokalizacje i walkę z komputerowym wrogiem. Niekiedy też musimy polegać na sobie, ponieważ gry w trybie PvE oferują nie tylko walkę z komputerem, ale również wykonywanie misji polegających na interakcji z otoczeniem (na przykład dotarcie do jakiejś lokalizacji i rozmowa z bohaterem niezależnym). Mimo iż taki opis może nie wyglądać zachęcająco, takie gry bardzo szybko potrafią zainteresować gracza tak bardzo, iż spędza przy niej całe godziny. Może to o tym świadczyć popularność niektórych gier MMORPG polegającej właśnie na PvE. Walka z wrogiem polega zazwyczaj na zwykłym klikaniu myszką w przeciwnika co może być nieco nudne, jednak do tego dochodzi odpowiednia współpraca z innymi graczami oraz korzystanie z własnych umiejętności. Dzięki walce zdobywamy doświadczenie oraz lepsze przedmioty, dzięki którym osiągamy kolejne lokalizacje i możliwość walki z lepszymi przeciwnikami.

PvP oznacza skrót od Plaver vs Player czyli gracz przeciwko graczowi. W taki sposób oznacza się gry, w których kooperacja z innymi graczami polega zazwyczaj na walce. Oczywiście w takich grach musza też występować elementy PvE pomagające graczowi „wejść” do gry, czyli po prostu zrozumieć jej mechanizmy. W grach PvP gracz zazwyczaj zbiera się w większe grupki z innymi graczami (tworząc klany, gildie itp.) mających postacie tej samej rasy, a następnie wyruszają do walki przeciwko graczom innej rasy. Takie walki przede wszystkim polegają na dobrym zgraniu drużyny i na odpowiednim wykonywaniu swoich zadań. Dzięki takim walkom zazwyczaj zdobywa się lepsze przedmioty, doświadczenie pomagające lepiej rozwinąć naszego bohatera i oczywiście punkty czy to sławy, czy honoru, każdy je może nazwać jak chce. Dzięki nim pniemy się w góre drabinki najlepszych i najbardziej popularnych graczy na serwerach, co niesie ze sobą również tradycyjną popularność wśród graczy, stajemy się bardziej rozpoznawalną postacią, która każdy chce mieć w swoim zespole. Tak samo jak gry wyścigowe mogą się między sobą w ogromnym stopniu różnić (przykładowo rajdy samochodowe, nielegalne wyścigi uliczne, wyścigi futurystycznymi pojazdami), mogą się też różnic gry cRPG. Ich odmian jest całkiem sporo i chyba trudno byłoby wymyśleć coś nowego, ale nigdy nic nie wiadomo. Jedną z najstarszych odmian gier cRPG są gry typu hack’n’slash. Chociaż w moim przekonaniu nie do końca są to prawdziwe gry cRPG, głównie z tego względu że są mało rozbudowane (gry RPG są jednymi z bardziej złożonych gier towarzyskich). Gry cRPG miały swoje początki jeszcze w dość prymitywnym środowisku tekstowym, gdzie nasza postać była reprezentowana przykładowo przez znaczek „@” lub inny. Znacznie to odbiegało od dzisiejszych gier, nie mniej jednak były to pierwsze gry cRPG. Następnym krokiem w ewolucji były gry 2D. Popularne są do tej pory, zwłaszcza w trybie multiplayer, gdzie możemy się spotykać z setkami innych graczy. Ich zaletą są małe wymagania systemowe, oraz dość prosty interfejs. Grając w taką grę możemy się jednocześnie bawić i relaksować.